Michèle’s Blog – Aflevering 6 – Flinta & Cisgender. Deel 1.

MICHÈLE’S BLOG

Flinta & Cisgender – Deel 1

Flinta & Cisgender

Voor wie gisteren naar Canvas keek (6 oktober 2021), ik moest toch eventjes weer her-brainen over de nieuwe termen Flinta en Cismannen en Cisvrouwen.

Flinta:  staat voor iedereen die in geen van volgende categorieën past: vrouwelijk, lesbisch, Trans en A gender, maar toch structureel onderdrukt wordt in de cispatriarchale samenleving waar we allemaal in leven.

Cisgender: ‘niet transgender’. Dus: je bent geboren als jongen, en je voelt je ook helemaal jongen. Of je bent geboren als meisje, en je voelt je ook helemaal meisje.

Ik moet opletten wat ik zeg, maar ik begin het allemaal zeer ingewikkeld te vinden, hahahaha.

Dus concreet ben ik dan Cisvrouw en niet langer hetero? Is het nu een ander woord voor of heeft Cis dan niets te maken met de sexuele voorkeur maar wel het “gen”?

Wie mij daar kan over inlichtingen geven, altijd welkom tussen pint en pot in de Black Box Bar om er uitgebreid over te praten.

Maar zoals gezegd ik ben het allemaal een beetje kwijt.

Één maal lesbisch

Er is maar één meisje, ja meisje, ze zal ondertussen al  rond de 36 zijn of zo….

Skrölan Bauwens, de dochter van Dirk & Marleen.

Voor mensen uit Gent, de Muide, de mensen in het dansmilieu die al lang bij me dansen, jullie kennen haar zeker.

Eigenlijk waren het haar ouders die zich inschreven in de dansles. Zij had besloten om mee te komen en ik zag haar voor de eerste keer met een gespierde jongen aan haar zijde.

Lange tijd, weken en weken dacht ik dat ze een koppel waren…

Maar toch niet.

Amsterdam & het Krasnapolski hotel

Marleen & Dirk werden goede vrienden.

Marleen stierf op een dag in augustus nu al enkele jaren terug en daarover schreef ik al in mijn vorige blog over de mottige ziekte.

Marleen daar denk ik nog veel aan. Aan haar en onze trip naar Amsterdam. Ik stond er geprogrammeed op het Krasnapolski Salsa Festival.

Het legendarische hotel aan de Dam was voor de gelegenheid omgetoverd tot een sprookjesachtige salsaplek met maar liefst meer dan 1000 bezoekers.

Georganiseerd door Ivan Poschi. De organisator voor Amsterdam en Londen.

Maar met heel dat gedoe van Flinta en Cis enz…. dacht ik terug aan Skrölan.

En als ik aan haar denk, denk ik altijd terug aan onze avond op de Gentse Feesten!

Nu ook al zo’n 8 jaar geleden.

We dansten toen al samen en ze assisteerde me al enige maanden in de lessen.

Ze kwam voor Laure. Later zou ze deel uitmaken van mijn eerste showteam en dit leidde tot onze breuk.

Gentse feesten

Maar nu heb ik het over onze avond op de Gentse Feesten.

Een magische avond! Het was een extreem warme avond en de straten liepen boordevol bezoekers van de feesten.

Iedereen weet waarover ik het heb of kan er zich iets bij voorstellen.

We hadden af gesproken om te gaan dansen aan “den boom!”

VZW Trefpunt

Voor diegene die al lang salsa dansen, “den boom” is al jaren vervangen door het Baudelopark.

VZW Trefpunt was gegroeid onder het toeziend oog van Guido De Leeuw en de salsabar verhuisde van de plek onder “den boom” naar het Baudelopark.

Mijn eerste gesprek met Guido verliep stormachtig.

In het boekje van de Gentse Feesten stond Etage Tropical geprogrammeerd zonder dat wij daarvan zelf op de hoogte waren. Met gevolg dat mensen waren afgezakt naar de salsabar voor onze danslessen terwijl wij zelf geen weet hadden van onze programmering. Ik was ontzet en belde Guido boos op.

Hij had mij nog nooit gehoord of gezien maar daar kwam na mijn telefoontje prompt een einde aan.  Professioneel met een ton aan ervaring werd het hele voorval rechtgezet op een interessante manier voor Etage Tropical.

En tot onze verbazing konden we het eigenlijk wel heel goed vinden met elkaar.

Guido is wel ja, … ik denk dat Gent wel zal beamen een krak in zijn vak!

Salsabar

Maar “den boom” was DJ Pacha’s vaste stek en de thuishaven van het  salsa establishment tijdens de Gentse Feesten. Wij kennen het allemaal onder de noemer “De Salsabar”

Een ware fata morgana: onafgebroken salsa dansen gedurende tien lange nachten.

Toen was het niet zoals nu, toen werd de ene salsaplaat na de andere gedraaid zonder uitlopers van latin mix.

Nee, echte salsa en bachata.

Iedereen kwam er voor iedereen en toen dansten de vele verschillende leraren en scholen met elkaar.

Daar kwam een einde aan, toen in Gent het salsamilieu veranderde in een oorlog met mensen aan de linker en de rechteroever.

https://www.poetryinternational.org/pi/poem/28451/auto/0/0/Stefan-Hertmans/ANGYE-IN-DE-SALSABAR/nl/tile?fbclid=IwAR2QkMN3FBwjrksrb4P5susMjVLeDnEq7kvKfHHd1h7Yu_WQswUIyIbWdb4

Margaret Thatcher

Maar toen was dat niet zo. Toen dronk je mojito’s uit bekers en danste je de hele nacht met de bedoeling om te dansen en niet te staan aan politiek doen.

Of misschien is het gewoon omdat het voor mij veranderde van recreatief naar professioneel en werd het een verplichte nood, door de keiharde mannelijke sector waar ik in beland was.

Of moet ik nu zeggen cismannelijke omgeving? Ben ik nu Flinta? hahaha

Maar het salsalandschap veranderde en dat deels door mezelf en daar, wel daar voel ik mij dan weer uitermate goed bij.

Ik kneed het dagelijks en probeer het als een beeldhouwer te vormen naar …

Al 17 jaar een eindeloze passie voor ….

Zonder, …

Onmogelijk!

Maar over het zakelijk aspect van de dansbusiness, daar heb ik ook zo mijn trukje voor.

Mijn schoonvader, een geweldig zakenman, heeft mij veel tips en raad ingefluisterd voordat hij stierf.

Dinsdagavonden waren onze vaste avonden. Ik moest de danszaal open doen, voor je weet wel de Kizomba lessen die dan doorgingen van Frans en Sarah. Ik maakte van de gelegenheid gebruik om elke dinsdag een uurtje bij hem binnen te springen voor de aanvang van de lessen.

Als ik het moeilijk heb haal ik instinctief zijn woorden naar boven en troost ik mij met wat ik kreeg van hem: een onuitputtelijk vat aan raad en liefde. Genoeg om je hele leven gulzig van te drinken.

Leve de suffragettes

Maar het gaat nu over vrouwen issues en de positie van en het hele verhaal errond en dus:  

Sarah, ons slimste meisje van de klas, vaatchirurg en beste vriendin van Ellen, zei in de les zo’n vijf jaar geleden: als vrouw moet je je stiel tien maal beter kennen dan als man wil je op dergelijk niveau meedoen. En daar heeft ze gelijk in.

Gelukkig voor ons, want we weten wat we vertellen!

Bij Etage Tropical zijn al onze vrouwen TOPPERS! De max! …gewoon de Max!

Ze  beoordelen mensen niet op vlak van gender, kleur, religie, afkomst etc…. ze zijn gewoon zichzelf, no nonsense en ja nog maar eens gezegd de MAX!

Wanneer ik oog in oog kom te staan met de zwarte communiteit denk ik altijd, hoe komt dat toch dat we steeds een goede connectie hebben. Maar het geschiedkundig geheugen van de mens kan je niet verbannen en net zoals zwart nog steeds moet duwen en trekken voor een plekje, is dat voor de vrouw in het algemeen ook zo.

Het blijft een strijd hahaha, … een echte suffragette strijd.

Tot mijn verbazing had ik eenzelfde discussie met Ava, één van mijn nieuwe leerlingen die blind is en bij het FOD werkt.

Ze zei : als blinde moet je je dubbel hard bewijzen op de arbeidsmarkt. Flinta?

Ik vulde daarbij aan en “vrouw” zijn, waarop we prompt begonnen te lachen.

Mensenrechten activitisme

Wanneer ze dan nog aanvulde dat ze wel wat “blinde mensenrechten ambities had” was het girlsfront prompt gevormd.

Kaderen

Maar over het Salsamilieu kunnen we stellen dat het chaotisch, we doen maar wat van weleer, er toch wel uit is.

Zo’n viertal jaar geleden kwamen de mensen van de Lindy Hop mij hetzelfde vertellen en hoe het van vriendschappelijk dansen evolueerde naar een echte veldslag.

Nu tegenwoordig is het Ecstatic Dance die deze fase doorgaat en ik heb momenteel veel bewondering voor Griet van Ecstatic Dance Gent.

Griet, blijven lopen, door de vuurlinie, dansen, dansen…. blijven gaan en ontwijken…. Het dansparadijs wacht voor jou en je geliefden.

Courchevel

Toen ik in Courchevel begon nu acht jaar geleden, was Adeline Roux, directrice van “L’office du Tourisme Courchevel”.

Zei gebruikte de term “Encadrer”

“Michèle est ce que tu veut bien encadrer tes besoins?”

Ik vind dat een geweldig woord : Kaderen!

Een project kaderen, een idee kaderen, een communicatie kaderen…. salsalessen kaderen.

Misschien is het wel mijn lievelingswoord en dus mogen we stellen dat het salsamilieu iets meer gekaderd is ten op zichte van vroeger.

In 2014 hadden we de grootste artiesten programmering van Courchevel

Letterlijk de danstop kwam naar Courchevel om er deel te nemen aan ons jaarlijks dansfestival.

Maar daarover een andere keer….deel 2 wordt vervolgd.