Michèle’s Blog – Aflevering 22 – Salsa dansen is altijd magisch !

MICHÈLE’S BLOG

Salsadansen is altijd magisch!

Iedereen heeft wel iets te zeggen over het salsadansen. Hoe het moet! Wat het mooist is! Wie het het best kan! Voor de ene is het vooral veel plezier maken, voor de andere een heel serieuze zaak van zien en gezien worden. Als salsalerares heb ook ik uiteraard een uitgesproken mening.

Altijd een connectie

Wanneer ik terug denk aan mijn danservaringen in Cuba, hadden alle dansers waarmee ik danste één ding gemeen. Het ging steeds over die connectie met die ander. Ik voeg mij hier graag aan toe. Wat voor zin heeft het als iemand daar de ene shine na de andere uitvoert, terwijl de danspartner niet weet wat te doen. Ja, de ene danst al beter dan de andere. Maar als je alleen danst, dan dans je alleen, en dan heeft geen enkele koppeldans zin. Want salsa is en blijft een connectiedans. Een samenspel tussen twee personen. Een moment in de tijd waarbij de tijd wordt gespendeerd in elkaars aanwezigheid en energieveld. In dit alles speelt de leider een primordiale rol. Als leider dien je letterlijk de leiding te nemen over een gezellig samenspel.

In Cuba zag ik senioren dansen op leuke pleintjes met een live-orkestje. Vanuit hun cultureel erfgoed leven volgende termen: samenspel, een gezellige namiddag, meegaan met de muziek, inleven met de danspartner, technisch nadenken, beheerst genieten. De relatie mannen als leiders en vrouwen als volgers vind je vaak terug bij oudere danskoppels. Ze voelen niet meer de behoefte om te showen of om te imponeren. Ze willen een leuk moment. Een leuk moment met die ander waarbij lichamen zoeken naar gelijke uitvoering zoals zwanen op een meer.

Het is een feit dat je met sommige dansers een betere connectie maakt als met andere. Ze noemen het de “dansklik”. Er is een dansklik of er is geen dansklik en dat is gestoeld op wat echt is. Je mag nog zo hard je best doen, met sommige dansers zal het altijd natuurlijker en intenser gaan als met anderen. Dat is in alle aspecten van het leven en dus ook met dans.

“Natuurlijkheid” is dan ook heel belangrijk als het gaat over wat klopt, wat goed aanvoeld en bijgevolg juist wordt uitgevoerd.

Natuurlijk

Dat moment is vaak gekoppeld aan het uitvoeren van danspasjes in combinatie met technische vaardigheden. Technische dansmoves waarover wordt nagedacht en een combinatie vormen van techniek en natuurlijkheid.

Clean

In alles staat voor mij de dansterm “Clean” centraal. Wat bedoel ik hiermee?

Wat heeft het voor zin als je als leider ingewikkelde figuren wil uitvoeren als de volger totaal niet begrijpt wat je doet. Wat heeft het voor zin als je als volger letterlijk volgzaam wordt in alles wat de leider oplegt zonder nadenken? Volgers dienen te volgen maar ook na te denken. Dansen kan dan ook niet voor mij zonder denkprikkels. En dus bedoel ik met het woord clean : afgewerkt, gekaderd, technisch netjes.

Er is een gezegde: “waar geen orde is, is geen bestaan”. Als we dat dan al eens toepassen op dans in het algemeen dan ben je verplicht ook in deze stelling mee te gaan en te refereren naar de vele danstechnieken die aan de basis liggen van prachtige schouwspelen. Uiteraard neemt klassiek ballet daar de eerste plaats in maar wat zo leuk is aan de salsa uit Cuba is dat het meeste is ontstaan vanuit die klassieke technieken en heel veel Cubanen dansen zowel klassiek als salsa. Het mooiste blijft toch de son. Een esthetisch verheven dans waar natuurlijk op een natuurlijke manier heel veel cleane danstechnieken zijn in verwerkt.

Gebruikelijk kan ik het niet laten een filmpje te posten van Mario Charon Alvarez:

Dromerig

Als volgende term hou ik van “dromerig” dansen.

Alsof je als het ware met die ander een beetje wordt opgelift en boven de grond gaat bewegen.

In dansfilms, tekenfilms, animatie heeft iedereen wel eens iemand zien dansen in de lucht.

Dat hoort zo ook volgens mij in het dansgebeuren met die ander. Eventjes vergeten wat er allemaal rondom gebeurd en eventjes alles loslaten en overgeven aan een vonkje magie.

Uiteraard is de disney dans van Belle en het beest, de referentie bij uitstek. Wat een absoluut romantisch en prachtig tekenmoment. Voor de gelegenheid laat ik jullie hier nog even genieten.

Zelf is dat dansmoment voor eeuwig in mijn ziel gekerfd, toen Rik me uitnodigde voor een onvergetelijke avond op Broadway New York, waar we Belle en het beest een hele avond in het “echt” konden ervaren.

Achteraf gingen we nagenieten in een prachtige Newyorkse bar waar we echte “martini’s” dronken tot s’ochtends en waar we babbelden en babbelden en babbelden, onszelf wereldburgers voelend. Twee jonge Belgen in een zo overweldigende stad als New York :

Warm

Een goede dans kan niet als het niet “warm” aanvoelt. Wanneer de hitte rondom slaat voel je je levend en gelukkig. Warm is een basis regel voor goed dansen. Alleen of in koppel, je krijgt het pas warm als je ten volle gaat, je volledige energie smijt in het moment. Warm in dans kan dan ook enkel door snelheid, intensiteit, kracht, veerkracht, flexibiliteit, beweeglijkheid. Cubaanse salsa is doordrengd met deze termen en wordt daarom zo graag gedaan door mensen met heel veel energie.

Wat natuurlijk geweldig is, is kunnen dansen op een hete zomerdag waar je volle bak gaat en waar het zweet je uitbreekt alsof je net een paard bent dat zich te pletter rent op de de renbaan. In mijn geval, ontstaat diezelfde warmte als ik in de brandende zon, gekaatst op de witte oppervlaktes van sneeuw en ijs, de ene piste na de andere piste afski. Je lichaam wordt zo warm dat je jezelf in een sauna waant, terwijl de frisse wind je gezicht bedwelmt met pareltjes vocht.

Een waar genot. 

Michèle’s Blog – Aflevering 21 – Haio

MICHÈLE’S BLOG

Haio

Dag Haio,

Het is de eerste november en ik denk aan jou. Ik denk net zoals vele mensen vandaag aan al diegene die we verloren zijn. Met mijn 49 jaar kom ik tot het besef dat ik toch al heb moeten afscheid nemen van een paar mensen die heel dicht bij mijn hart lagen. Ik troost mij met het idee dat ze er nog zijn en ik baad mij in hun geborgenheid. Net zoals met jou! Uiteraard moest ik veel aan je denken de laatste tijd. Je weet hoe ik mij voel tegenover jou. Ik hoef niet eens moeite te doen om het je duidelijk te maken of te benadrukken. Je weet het gewoon. Ik vind het moeilijk dat je er niet meer bent. Ik treur om je afwezigheid. Niet direct bij een dagelijks contact maar ik treur omdat de wereld iemand kwijt is die echt wel een topper was. en ik wil herdenking door o.a. dit. Niet altijd maar af en toe als onderdeel van de dansschool en als onderdeel van mijn levenspad.

Ik kan je dan ook heel levendig voorstellen. Ik zie je binnenkomen, meestal gehaast, altijd te laat, met je koptelefoon op en je lippen getuit. Er is niemand die zo zijn lippen kan tuitten als jij. En als iets je aanstaat dan tuitten ze en blinken ze in volle glorie.

Twee weken geleden vond ik een filmpje van je terug op tiktok. Ik wou het Laure nog niet tonen. Heb er nog even over gezwegen. Maar bij deze. Was een lastige.

Je begrafenis was prachtig. Ik was zo reuzetrots op de stijl en elegantie waarmee Laure dat heeft aangepakt. Het moet gezegd, niets is zo bevredigend als je ziet hoe dezelfde waarden worden gedeeld en weergegeven in heel belangrijke momenten zoals je begrafenis. Wat ze deed was fantastisch. Ik kon en kan alleen maar weeral goedkeurend toekijken naar hoe alles mooi was.

De herinneringen zijn eindeloos. Ik zie je in alle vormen en op alle momenten en vooral je moest altijd lachen als ik zei: als ik tussen U en Laure moet kiezen dan kies ik Laure! Erg!

En hahaha. Dat vond je altijd grappig en dik ok. 13 jaar waren jullie samen. Ik was 7 jaar lang getuige van alles. Van jullie hele wezen, jullie zijn en jullie samen zijn. Ik ben zo blij voor jou dat je zoveel liefde hebt gekend. Ik ben zo blij voor Laure dat je haar zo graag zag. Ik was getuige van elke seconde. Weet je nog op de trap van La Croisette in Courchevel. Je deed me je hele relaas. En onlangs nog toen we gaan dansen zijn in de ingang, werkten we als partners voor het welzijn van Laure en het behoud van onze waarden en hoe we het leven zien. Onze waarden was thuiskomen. Ze zeggen liefde is een werkwoord hahaha! Jullie liefde werkte in al zijn volmaakte en onvolmaakte vormen. 

Je hield veel dingen voor je, je stortte niet zomaar alles uit en toch begreep ik je in alles. Ik kende je door en door. Je lichaam, je geur, je ogen wanneer je naar me keek, de ene keer als we dansten, de andere keer als ik je dansles gaf of de onnoemelijke vele keren doorgegeven via mijn dans met Laure. Ik wist wanneer jullie een actief weekend hadden gehad of lekker hadden geluierd in de zetel. Alles kwam altijd door via mijn dans met haar. Je was er altijd en ik wil dan ook Joost bedanken. Op de begrafenis zei hij: Jij ook Michèle innige deelneming. Dat deed me veel en ik was onder de indruk dat Joost dat allemaal gevat had.

Dit gezegd zijnde Laure weet alles. Laure is zo sterk. Laure haar radar staat nog altijd even scherp. Ze voelt dingen zoals geen ander en leeft naar deze regel. Nu ook in je gemis. Ik moet hier niet verder over doorgaan want dat is tussen jullie maar in al haar emoties vind ik haar zo geweldig. Drama is ook niet haar ding. Gewoon ondergaan, doorgaan, er onder door gaan en verder gaan met elke keer het hart op de juiste plek. 

Isabelle (La Cocinelle) zei : zolang je de naam van iemand zegt dan leeft die verder, en jullie hebben een figuur : Haio en Haio Complicado!

Ja, dat hebben we voor eeuwig vastgelegd. We gaan deze figuren doorgeven en doorgeven tot iedereen in de salsa ze dansen.

Deze tekst is ter inleiding van je foto’s. Ik wil jouw foto’s op onze website, ik wil dat je erbij blijft.

Ik zal aan je denken tot het einde van mijn eigen leven.

Voor altijd heel veel liefs

Michèle

Michèle’s Blog – Aflevering 20 – Cubaanse Salsa lessen @ Etage Tropical

MICHÈLE’S BLOG

Cubaanse Salsalessen @ etage tropical

Lessenreeksen en figuren // evoluties

Je denkt, ik wil graag salsa dansen. Waar gaan we ons inschrijven. Etage Tropical is de specialiest voor Cubaanse Salsa lessen in Brussel, Gent en Oostende. Als je denkt wat mag ik allemaal verwachten,

Op 9 januari 2010 opende ik Etage Tropical met als hoofddoel mijn passie voor Cubaanse Salsa om te zetten in een levensstijl. Meer dan 12 jaar later was het nog steeds de beste arbeidsbeslissing uit mijn leven. Ik kan het iedereen aanraden!

De jaren bouwden zich op, alsook mijn eigen methodologie. Samen met Laure werken we aan een zo transparant mogelijke uitleg en zijn we gedreven door onze zin voor begrijpen, onderzoeken en uitzoeken. Wil je een klein overzicht:

wel dit is het lijstje,

Veel leesplezier en bovenal veel dansplezier.

Niveau 1:  // Beginners //

bestaat uit 14 lessen – 7 weken, telkens op donderdag en/of zondag

Je mag twee maal per week komen, we zien de basisbeginselen van de Cubaanse Salsa

Basisfiguren, rechter-linkerdraai, enkele aanverwante figuren, op week 6 leren we de DeliQueNo om zo over te kunnen gaan naar niveau 2.

Voorbeeldfiguren: Basis, Rumba, Pas Atras, Enchoufla, Enchoufla Doble, Prima Con Hermana, Par A Ti Par A Mi, Boogey Woogie, Delique No

Niveau 2:  // Intermediate //

bestaat uit 42 lessen – 3 x 7 weken, telkens op donderdag en/of zondag

Na Niveau 2 heb je de belangrijkste Cubaanse standaardfiguren gezien. Reeksen met Sombrero / Setenta / of soortgelijke figuren. Je bent in staat om op het juiste ritme de verschillende passen te dansen.

Voorbeeldfiguren: Sombrero, Sombrero Doble, Sombrero Complicado, Setenta, Setenta et Uno, Setenta et Dos, Serpienta, Haio, Burrito, Kentucky ….

Niveau 3:  // Gevorderden //

bestaat uit  42 lessen –  3 x 7 weken, telkens op donderdag en/of zondag

In Niveau 3 worden de figuren wat complexer, combinaties worden gevormd, grotere figuren, meer aandacht voor de ladystyling in de dans.

Daarnaast wordt er ook al eens een link gelegd met de andere Cubaanse Folkloristische Dansen.

Kennismaking met Chacha, ChachaLookafu, Son, Afro-Cubaans & Orishas.

Aanzet tot mini-combinaties & kleine choreo’s.

Voorbeeldfiguren: Tropicana, De Toll, Setenta Complicado, Dedo, Dedo Saboreado, Bébé, Evelyn, Exibela man / vrouw

Etc….

Niveau 4: // Super Gevorderden //

bestaat uit 14 lessen – 2 x 7 weken, telkens op zondag,

De figuren zijn groter en ingewikkelder,

Daarnaast wordt er een choreo ingeoefend waarbij in 1 song niet 2 maal dezelfde figuur wordt herhaald. Op het einde van niveau 4 wordt deze choreo individueel vastgelegd op video (indien gewenst)

Caracolle, La Tijera, Adios, El Sordo, Besito … Etc….

Kennis van de Afro-Cubaanse Styling, accenten als Bodyrol, Ladymoves, individuele shines (men & womenstyling)

Niveau 5: // Specialisaties //

bestaat uit 21 lessen – 3 x 7 weken telkens op dinsdag,

Rueda (je hebt minimum 3 jaar danservaring in een andere dansschool of 2 jaar danservaring bij Etage Tropical.

Choreo (je hebt minimum 3 jaar danservaring in een andere dansschool of 2 jaar danservaring bij Etage Tropical

Video & Clipdanse Salsa Cubana & Rueda – Je hebt minimum 2 jaar danservaring bij Etage Tropical.

Randniveau’s:

//Ladystyling versus Menstyling // Solo

Perfectioneren doe je individueel, voornamelijk voor de volgers is een aangepaste ladystyling les een noodzaak tot vervolmaking.

Niveau 1: 7 weken telkens op dinsdag

Niveau 2: 7 weken telkens op dinsdag

//G-Salsa //

Etage Tropical verwelkomt iedereen. We maken er een punt van om veel plezier te beleven en dat kan enkel als we iedereen opnemen in onze dansfamilie. Sinds jaren staat Laure Lisabeth achter het stuur voor het G-salsa showteam voor mensen met een mentale beperking. Onze G-Salsa meisjes stralen op podia en evenementen, en wie er deel van wil uitmaken is dus van harte welkom.

Sinds enkele jaren specialiseert Laure zich ook in workshops voor slechthorenden en doven.

// Rueda //

Niveau 1: 7 weken telkens op dinsdag

Niveau 2: 7 weken telkens op dinsdag

// Taxidansers Cubaanse Salsa//

Je danst graag in Social, en je gaat graag naar feestjes, vanaf september kan je in aanmerking komen om een taxidanser te worden voor Etage Tropical. Wil je gratis naar feestjes? Wil je graag nieuwe mensen leren kennen? En wil je graag je passie en kennis gebruiken om beginners en half-gevorderden te plezieren? Dan is Taxidanser(res) iets voor jouw.

// Assistentie en toetreding tot het showteam//

Wanneer je alles doorlopen hebt, en je zegt wat nu?

Bij Etage Tropical willen we graag met je opbouwen tot een hoger niveau.

Ben je 100% gebeten van de salsa, en denk je dat salsa een onderdeel is geworden van je leven. Wil je graag toetreden tot ons showteam? Of heb je lesambities?

Wil je graag de salsa door en door kennen, en denk je met assitentie dat je je kennis en uitstraling binnen de danswereld kan vergroten? En denk je dat mensen helpen in hun hobby iets is waar je voldoening kan uit putten?

Wanneer je het volledige parcours doorlopen hebt, en je nog verder wil gaan, zijn wij vragende partij om samen met jouw de salsa door te geven, en over te dragen aan al wie hierin geinteresseerd is.

// lesgever Cubaanse Salsa voor zienden, slechtzienden en blinden//

Bij Etage Tropical staan we nooit stil. De laatste jaren evolueerden we van danslessen voor zienden ook naar inclusieve danslessen voor slechtzienden en blinden. Binnen de uitgeschreven methodologie is de tijd nu rijp om je als lesgever op de dansvloer te begeven met een volledige dosies aan vakkennis en technieken.

// trainers opleidingen en leraren opleidingen voor danslessen voor slechtzienden en blinden //

Wil je meer inzage in danstechnieken voor blinden en slechtzienden. www.danceorientation.eu is een soort encyclopedie opgesteld voor iedereen die daar baat bij heeft. De cursus is gebaseerd op mijn methodologie maar ook door praktische ervaring en input. Als organisatie kan je dus steeds beroep op ons doen voor expertise en vakinhoudelijke know-how.

Michèle’s Blog – Aflevering 19 – Stadskriebels

MICHÈLE’S BLOG

Stadskriebels

Wat ik zo leuk vind aan het samenwerken met VGC, is dat iedereen letterlijk er zo laaiend enthousiast bij rondloopt. Het geheel oogt maar is daarnaast ook heel gezellig. Ze weten wat ze willen in Brussel. Ik zelf heb mij altijd als een vis in het water gevoeld in hoofdsteden.

Parijs staat nog steeds op nummer 1. Omdat we ook zo een lange geschiedenis hebben. Zij en ik, want vele jaren ging ik meer dan een maand per jaar naar Parijs,

Uiteraard om er te dansen, maar ook te leven, te genieten en natuurlijk samen te werken met de grote dansers van de Franse hoofdstad. Maar tegenwoordig ga ik helemaal op in het liedje van Angèle “Bruxelles je t’aime”, niet omdat de straten van Brussel zoveel mooier zijn als die van Parijs. Maar omdat de sfeer en de mensen er gewoon hieper tof zijn!

Dus als ik maar weer eens de drukke autostrade oprij richting de hoofdstad, voel ik de energie opborrelen. Ik waan mij dan als één of andere politieker met een druk agenda, die in en uit Brussel rijdt en ondertussen belangrijke telefoontjes uitvoerd. Weleens waar in mijn geval zonder chauffeur maar daarom niet minder effectief hahaha.

Van in het begin was er die zoals ze noemen “zakelijke klik” met VGC! Die mensen kennen hun stiel, en ik natuurlijk ook hahaha. Het zorgt ervoor dat we heel snel kunnen schakelen en onze doelstellingen in kaart kunnen brengen. En dat is het vlaamstalig sportgebeuren in Brussel mee helpen promoten, ontwikkelen, vorm geven.

Ik herinner mij een gesprek met Pieter Vancauwenberghe, op de jaarlijkse nieuwjaarsreceptie van de Muide in Gent. Als toenmalig buurtwerker van onze wijk in Gent, zei hij me: Michèle, gij in Brussel. Ge gaat dat geweldig vinden!!! En die gasten weten wat ze daar doen, dat wordt een ware match.

Wel Pieter, je hebt gelijk!

Groot was mijn plezier dan ook dat we mochten deelnemen aan “Stadskriebels”

Op 8 mei (moederdag) organiseerde Sport Brussel en VGC een heuse sportdag op 3 verschillende plaatsen langs het water.

Wij kregen een stek in Anderlecht. Iedereen weet dat ik veel gewoon ben, dat ik voor mezelf en voor anderen de lat hoog leg. Dus het heeft al wat nodig eer ik onder de indruk ben.

Wel! Voor alle sportliefhebbers, ik begrijp niet dat dit evenement nog niet door de hele wereld wordt bezocht. Een dergelijke uitstekende organisatie zie je nog maar zelden. Alles zat subliem ineen, en vooral het goede weer en de opgewekte gezichten bezorgden de deelnemers een heerlijke dag. Toen ik langs de schaaktafeltjes aan het water mijn weg baande naar onze dansvloer, voelde ik enkel maar blijheid dat werd omgezet in euforie toen ik de grote van de dansvloer zag en de mooie open plek die ons te beschikking werd gesteld.

Met alle respect, de Gentse Feesten zijn er niets tegen!

Dit was ons programma :

  • 11.00 sociaal dansen Salsa Bachata Kizomba
  • 11.30 salsa
  • 12.30 sociaal dansen Salsa Bachata Kizomba
  • 13.00 Salsa
  • 14.00 Contactdansen met de ogen toe
  • 14.45 Bachata
  • 15.30 Chachacha
  • 16.00 Bachata
  • 16.45 Duo-yoga
  • 17.30 sociaal dansen Salsa Bachata Kizomba + afsluiter

De zon scheen en niet ver van onze dansvloer zorgde de padelclub voor heerlijke zuiderse drankjes, gebronzeerde gezichten en strandervaring en DJ Gozador zorgde voor de muzikale omkadering.

Dankzij Stadskriebels konden wij voor het eerst de mensen laten kennis maken met “Contactdansen”

Saïd Gharbi, Brusselaar en blind verzorgde de workshop. Voor de gelegenheid hadden we iets in elkaar gestoken waarbij we een combinatie brachten met “dansen in het donker”, iedereen had een blinddoek aan, en wat heerlijke bachatapasjes en deuntjes.

CONTACTDANSEN MET DE OGEN TOE.

Saïd & Michèle

“HET IS NIET OMDAT IK BLIND BEN, DAT JE MIJ ALS EEN SUKKELAAR MOET BEHANDELEN’

De Brusselse performer Saïd Gharbi werd op zijn veertiende blind. Hij heeft nog nooit een hedendaagse dansvoorstelling gezien, maar dat houdt hem niet tegen om door het leven te gaan als danser. Na acht jaar bij Ultima Vez van Wim Vandekeybus, richtte hij samen met zijn vrouw het gezelschap Les Ballets du Grand Miro op.

Gesprek met de ogen dicht. “In het donker is het licht altijd ergens anders.”

Sinds vorig jaar ontdekte Saïd het Salsa dansen bij Michèle, beide verschillend in dansstijl, Saïd is een contemporary danser en Michèle een salsadanser gaan ze op zoek naar nieuwe dansvormen in het tropisch dansen met de ogen toe.

We gaven initiaties salsa en bachata en sloten de dag af met “Duo-yoga” gebracht door Transformelle. Iedereen heeft zich kostelijk geamuseerd.

Wat is duo yoga?
Duo yoga is een steeds populairder concept en is een vorm van Hatha yoga waarbij partners elkaar ondersteunen in aangepaste yoga poses en sequenties. Het uitvoeren van yogahoudingen met twee personen wordt ook wel partneryoga, tandemyoga of koppelyoga genoemd. Als er nog meer acrobatisch plezier bij komt kijken, wordt het Acro Yoga genoemd.

Alles is sowieso leuker met 2 of in groep, en dit geldt ook voor yoga! De drempel voor mensen om yoga uit te proberen wordt hierdoor niet alleen kleiner; maar voor velen is het ook gewoon ook leuk als ze iets nieuw met een partner, vriend of vriendin kunnen proberen. Ongeacht het niveau van de deelnemers is er een uitdaging voor iedereen.

Volgend jaar willen we er opnieuw bijzijn en hopen we van harte jullie ook!

Want het is een must voor alle beweegliefhebbers en een ideaal moment om Brussel eens op een andere manier te ervaren.

Michèle’s Blog – Aflevering 18 – Taxi

MICHÈLE’S BLOG

TAXI

Taxi’s en de Dampoort

Gisteren was het Eid Mubarak en werd er overal feest gevierd voor het einde van de Ramadan. Ik had afgesproken met Saïd Gharbi in Brussel om onze les voor te bereiden voor aanstaande zondag. Het idee was om een les samen te brengen: hij met zijn danskennis en ik met de mijne. Het eindresultaat is zondag 8 mei te volgen tijdens de stadkriebels van onze hoofdstad. Saïd en ik hebben een natuurlijke dansconnectie en dat zal zondag duidelijk worden.

Ik had met hem afgesproken om 17.00, maar het verkeer was een hel. Door het feest reden er zo goed als geen taxi’s en het duurde wel een uur later eer we op bestemming waren. Maar we slaagden in de opzet en konden onze les goed voorbereiden. Om 19.00 kwamen de meisjes en gebruikelijk gaf ik mijn salsales aan mijn nieuwe vriendinnetjes Sabine en Larissa, beide blind maar O zo gemotiveerd om te leren salsa dansen.

Aux Armes de Bruxelles

Rik en ik hadden afgesproken om nog eens de stad in te gaan en nog iets te gaan eten in één van die fantastische brasseries in de Rue des Bouchers. Mijn ma is er een vaste klant en daarom gaan wij er ook graag. In tegenstelling tot de brasseries in Parijs, voel je de ziel van Brussel. Alles, werkelijk het volledige geheel is “La Belgitude” ten top. Dus ons doel was gezet. Les geven en dan gezellig het centrum in.

Larissa en Sabine stonden beneden op hun taxi te wachten, terwijl ik vlijtig over en weer liep, in en uit de zaal om mij om te kleden en te schminken. Na een half uur stonden ze er nog!

Ik zeg; Waarom duurt het zolang? Larissa antwoordde: de taxichauffeur weigerde ons mee te nemen omdat Tina niet in de auto mag! Tina is de blindegeleide hond van Larissa en ze zou dus de auto vuil maken. Wie mij kent! Ik kreeg het! Ik kreeg het!

Taxi Etage Tropical

Hoe dom eigenlijk van die taxichauffeurs? Ik, een taxichauffeur zijnde in Brussel zou een deken leggen in mijn koffer en mijn telefoonnummer geven aan de dames, ik zou eigenlijk zeggen, maak reclame voor mijn taxi bij al je vrienden en ik kom jullie ten alle tijde halen! Wat is het verschil? Als je toch al aan het rijden bent? Ik word hier zo nerveus van.

Nu dit gezegd zijnde, was het ook bij ons feest in de auto. De twee meisjes, Fidel en Raoul en Tina allemaal achterin mijn auto op weg richting Louisa en daar voorbij waar Larissa woont. Vandaar uit zou Sabine dan haar weg verder zetten.

In de auto vertelde Sabine wat voor miserie ze al allemaal meemaakte met het vervoer.

Ik moest direct denken aan Erik.

Zoals altijd werd er mij van alle kanten afgeraden dit filmpje te posten. “Michèle!!” gaat het dan, “Je gaat weer je nek uitsteken met welk resultaat?” “Michèle jij bent niet blind, laat het voor wat het is!”

Maar het is tegen mijn natuur om dit ongezien te laten en dus moet ik opnieuw mijn hart volgen.

Waarover gaat het? De Dampoort Gent

De Dampoort en de werken aan de Dampoort in Gent en hoe levensgevaarlijk het is voor zienden, slechtzienden en blinden.

Wekelijks komt Erik Dieltjens uit Nijlen naar Gent om te komen dansen. Aangezien wij gespecialiseerd zijn in danslessen voor slechtzienden en blinden. Erik ziet voor 90 % niet. Hij heeft glaucoom en daardoor is zijn gezichtveld zo goed als nihil geworden.

Hij neemt hiervoor 2 treinen en neemt nog eens een tussentrein aan Sint-Pieters om uiteindelijk toe te komen aan het station De Dampoort.

Sinds maanden zijn er werken aan de Dampoort waardoor de Afrikalaan is afgesloten van het rond punt.

Wat we in het filmpje zien is de aangelegde weg van het station naar het begin van de Afrikalaan. Zoals je kan vaststellen is het levensgevaarlijk. Ook voor ziende mensen.

De enige optie is dat wij Erik telkens gaan opwachten aan het station en hem zoals hier te voet begeleiden naar de andere kant. Dit neemt gebruikelijk 20 minuten per keer in beslag. Of dat we via Dok Noord met de auto gaan wat 45 minuten in beslag neemt omdat je volledig moet rondrijden.

We kaarten het probleem aan bij de stad en we vroegen een oplossing voor de werken, de begeleiding en de tijd.

Na 4 maanden mailverkeer,  kregen we de weleenswaar een eerlijke laatste brief, dat de stad ons niet kon helpen en dat er geen oplossingen konden worden gevonden, niet vanuit de lijn, niet vanuit de NMBS en niet vanuit de stad.

Eerlijk en oprecht krijg ik hierdoor wel het recht dit filmpje de wereld in te sturen.

Aan de kijker om te oordelen. Wat vinden jullie?

Michèle’s Blog – Aflevering 17 – Umami Forro T-Dansant

MICHÈLE’S BLOG

FORRO

Op 27 maart kregen we via “Wijk aan Zet” de mogelijkheid om ons eerste Umami activiteit te organiseren. Na het indienen van het Umami dossier omtrent meer bewegen in de wijk, besliste stad Gent om in het kader van “Samen aan Zet” en “Sport Gent” het Umami programma via enkele doelgerichte acties te ondersteunen met het doel om onze wijk een gezondheidsboost te geven.

Gezondheid via gezonde voeding maar ook door te bewegen.

Samen met Sportclub VZW Oba Guiné organiseerde we een eerste dansnamiddag onder de noemer, iedereen welkom voornamelijk senioren.

Om 15.00 was er een hele leuke workshop Forro waarbij Jair en Nathalie het beste van zichzelf gaven.

Forro is een koppeldans uit Brazilië met een sterke folkloristische toets. Het komt oorspronkelijk uit het noordoosten van Brazilië en kent twee grote stromingen.

De klassieke Forro, Xote, diegene die Jaïr bracht. Deze vorm is authentiek en wordt iets trager gebracht dan de snellere Baiao.

De deelnemers waren in de wolken, en door deze eerste initiatie en kennismaking beslisten VZW Oba Guiné en VZW Etage Tropical de handen in elkaar te slaan om vanaf september Forro als vaste danscursus aan te bieden in onze wijk. Op vrijdagavond mag je dus vanaf september een heerlijke Forro-cursus verwachten met aansluitende SBK oefenmomenten met accenten uit Brazilië en Portugal. In mijn vorige blog benadrukte ik het belang van contactdansen, en hoe contactdansen belangrijk is voor mensen van oudere leeftijd. Het samen dansen is dus ideaal om lichaam en geest te stimuleren. Iedereen en alle leeftijden zijn daarom van harte welkom voor de sequal.

Vanuit de wijk kan je steeds bij ons terecht met de uitpas, om zo aan sociaal tarief te komen dansen en onder de mensen te zijn.

Bachata

Na de Forro workshop, was het tijd aan Selena Princen, onze stagair om een inclusieve bachata initiatie te geven aan zienden, slechtzienden en blinden. De deelnemers konden proeven van eerste latijns amerikaanse danspasjes en voor de gelegenheid hadden we onze jongste deelnemer Liam,  18 jaar en blind die speciaal uit Antwerpen was afgezakt om deel te nemen aan de workshop. De workshop was vooral hartverwarmend omdat iedereen zijn beste beentje voorzette om met elkaar te dansen. Daarna volgde een sociaal moment waarop iedereen met iedereen kon dansen.

Na de social konden de iets meer gevorderde dansers deelnemen aan een workshop Bachata halfgevorderden van mezelf en Stefanie.

Umami

Met het thema Braziliaanse dans introduceerden we de eerste “Samen aan Zet” voor Umami.

De volgende willen we rond het thema “Orientaalse dans” brengen, om zo, na de Ramadam verbindend te kunnen werken tussen een ander deel van de wereld en de bewoners van onze wijk.

We hopen hiermee ook de mensen met Noordafrikaanse Roots en Middenoosten Roots te kunnen motiveren tot beweging. Dus wordt vervolgd….

Michèle’s Blog – Aflevering 16 – Partnerwork

MICHÈLE’S BLOG

Partnerwork : de voordelen van koppeldans – connectie voor het leven of begin van een breuk?

We houden allemaal van koppeldansen. De onnoemelijk vele dansformaties tussen twee mensen is één van die dingen waar we als mens gewoon van houden. We zijn sociale wezens en we willen contact. In Nederland gaat Joke Bos aan de slag met contactdansen voor mensen met dementie. Door mensen in relatie te brengen gaan ze veel sneller geneigd zijn om mee te stappen in beweegsessies. Bewegen blijft ook op hele oude leeftijd belangrijk, op één of andere manier geraken mensen meer gemotiveerd om te bewegen als ze dat kunnen doen met iemand erbij.

Koppeldans is al heel oud maar kreeg toch zijn vaste vorm in de 20ste eeuw.

Misschien heeft dat ook wel te maken met de tendens van individualtiteit. De 20ste eeuw staat immers bekend als de eeuw waarbinnen het individue, de persoon op zich, de ziel op de voorgrond werd geschoven en waar er meer aandacht kwam voor persoonlijke ontwikkeling. Dus dans ging uiteraard mee. Als ik aan partnerwork denk dan krijg ik steeds mixed feelings. Een goede partnerwork is zalig, dan straalt de energie tussen twee mensen door in de hele ruimte. Wanneer je dan op een dansavond staat met heel veel goede danskoppels dan licht de zaal op en dan voel je magie.

Misschien daarom dat Ballroom zo lang hoog aangeschreven stond. De verzameling van goede danskoppels op de dansvloer is een waar genot, en zal nog langer doorgaan dan wijzelf.

Maar koppeldans heeft ook een keerzijde. Je leert elkaar zo goed kennen dat er al eens irritaties kunnen ontstaan. Ik heb dan altijd zo een compassie met Gaëtan Collaert. Ik denk dat hij het record heeft aan opleiding van danseressen binnen zijn shows. Wat ik dan meestal zo erg vind is dat van zodra ze het dansen onder de knie hebben en de vele uren aan trainingen doorstonden, ze dan plots ermee stoppen. Zelf kan ik ook zo een reeks aan namen opnoemen die zichzelf als prima ballerina (leider ) of prima ballerina (volger) voorstelden, maar dan afhaken omdat de opgave één is van heel moeilijk.

In “Shall We Dance” leert Jennifer Lopez, Richard Gere dansen. Iedere dansliefhebber heeft de film wel één of meerdere keren gezien. Wanneer ze elk afzonderlijk de dansvloer betreden met elk een eigen verhaal en achtergrond zie je hoe Jennifer Lopez zich in het begin van de Tango ergert aan de fouten die Richard Gere maakt, tot hij een klik maakt en zich plots verplaatst en volledig opgaat in de dansconnectie. Er ontstaat een perfect mooie dans. Het voordeel in hun connectie is dat Richard Gere een amateurdanser is die uiteindelijk het beste van zichzelf geeft en Jennifer Lopez kan doen genieten van deze connectie ook al is zij professioneel van opleiding. Het geheel oogt als een gezellig moment met fun van beide zijden.

Anders wordt het wanneer in “Staying Alive”, de beste dansfilm van John Travolta ooit, hij geselecteerd wordt als eerste danser en mag dansen met de leading lady van de compagnie.

Als een blok laat hij zijn oorspronkelijke danspartner en vriendinnetje vallen om haar onmiddellijk te vervangen voor de mooie brunette. Hun dansconnectie vertaald zich in een prachtig dansverhaal. Tot hij naast het dansen ook een relatie wil met de brunette, maar zij daar niets van wil weten. Hij voelt zich afgewezen niet als danser maar als mens, en dan krijg je zijn revanche scène, waarbij hij haar niet het glorieuze moment op de scène geeft, maar haar naar de kant schuift om een solo performance uit te voeren. Hij keert terug naar zijn vriendinnetje en voelt zich de danser van het moment.

Misschien vindt iedereen dat terecht in de film, want hij is immers de heerlijke John Travolta, en de leading lady wordt afgeschilderd als koud en gevoelloos, maar als dansleraar kan ik mij niet erg vinden in zijn houding. Ik denk in real life de choreograaf van het stuk ook niet.

Kort gezegd, emoties horen bij de partnerdans. Het is altijd aanwezig en als je daar geen rekening mee houd kan je nooit een goede dans neerzetten.

Wie danst met wie?

Zelf zag ik het hele gamma voorbij dansen. 

  1. Het jonge koppeltje dat een kindje wil en komt dansen voor het samen zijn (even oefenen en dan verder doen in de slaapkamer)
  2. Het jonge koppeltje dat al een peuter lopen heeft van enkele jaren en terug connectie zoekt met elkaar (want de relatie is heilig)
  3. Het lang getrouwde koppel dat in de relatie blijvend is (en daar dan ook moeite voor doet)
  4. De getrouwde vrouw die op zoek gaat naar een danspartner (om toch maar uit de sleur te zijn)
  5. De getrouwde man die komt dansen met zijn beste ook al getrouwde dansvriendin ( (want dat mag nog net van de vrouw)
  6. De singles (bij die is het dansfeest)
  7. De singles met tijdelijke levenspartners en ook tijdelijke danspartners (bij hen is het nog altijd feest maar met af en toe wat dansdrama)

Alle formaties, zijn al langs gekomen. Hahahaha,

En dan heb je ook nog diegene zoals mezelf en Laure en zoveel anderen…. Die beginnen te dansen omdat ze zin hebben om te dansen en eigenlijk nooit stoppen, niet alleen in professioneel opzicht maar ook in hobby, en jawel daar zitten ook levenspartners bij in alle vormen en jaren, en ook dansers die echt wel heel goed worden, Cindy en Robrecht, Claudine Van Daele, Jeannine Vleghels, Ellen Remue, de meisjes uit mijn showteams, Ronny De Vuyst, Kurt Van Hamme, Bruno Astaes, …. ik kan 100 den dansers opnoemen die nooit weg gaan en gewoon blijven dansen, in welke vorm hun levensstaat ook is. ….

Dansen met iemand van hetzelfde geslacht is nooit hetzelfde als met iemand dansen van het andere geslacht. Allé voor mij dan, als hetero. Saïd Gharbi, één van de blinden waar ik mee dans zei me, Michèle je ziet alles veel te sexueel. De beweging op zich is niet sexueel getint. We hadden daar een heel lang gesprek over. Maar geen één dansleraar wordt dansleraar als hij niet graag een lichaam tegen het lichaam voelt. De verleiding is part of the game. Dat is nu eenmaal zo. Als je daar niet mee om kan dan kan je ook nooit goed worden in wat je doet. In dat opzicht is het dansen met Laure voor mij heel aangenaam, en misschien moet ik Saïd bijspringen dat wanneer Laure en ik dansen de beweging op zich centraal staat en geen andere emoties of persoonsgebonden issues erbij komen. Alhoewel dat is ook niet altijd waar! Want toch kan je niet dansen en jaren danspartner zijn met iemand zonder dat er eens een ruzie of ergernis is. Wiens schuld was het nu? Zeker niet de mijne…. is een zeer vaak geziene instelling bij elke indivue dat in koppel danst. Ik vermoed dat je net zoals in een echte relatie je gewoon vertrouwen moet hebben in je danspartner. Je neemt de goede en slechte eigenschappen erbij en je kiest voor de dans, en alle waarde dat dat met zich meebrengt.

Rueda

Wat ik leuk vind aan ons doorschuifsysteem, is dat je connectie maakt met de hele groep. Je voelt letterlijk het geheel wanneer iedereen met iedereen danst. Sommige danslessen zijn dan ook een waar plezier. Daarom zijn natuurlijk de groepsdansen uitgevonden. Volksdans is daar het oude voorbeeld van. Zelf houden we ook wel eens van een dergerlijke formatie in groep; met name de Rueda! Fun ten top, maar een uitdaging voor elk wie in een rueda groep stapt.

Ik kan het dan ook niet uitlaten om de ruedagroep van de eeuw en België door te geven:

Salsa De Brujas met Marnix en Carla deden dat geweldig. Als je de choreo ziet dan zie je ook wel het onnoemelijk vele oefenen dat daar werd ingestoken.

Soms als ik in een melancholische bui ben, laat ik het filmpje nog eens afspelen. Wat was dat een feest! Het legendarische feest in 2011 bracht toen meer dan 700 salsa dansers over de dansvloer, en Rik kwam zot want er zijn die avond meer dan 450 mojito’s gemaakt.

Als leraar ben ik voorstander van meerdere vaste danspartners, met één vaste partner als hoofdpartner. Zo blijft de dans centraal staan en wordt je uitgedaagd door de verschillende types en dansstijlen. Uiteraard verkiezen veel professionele levenskoppels enkel te dansen met elkaar, maar dat vind ikzelf niet ideaal en voor één keer noem ik geen namen, maar als je dan als levenskoppel uit elkaar gaat na bv. 20 jaar, dan valt ook je hele professionele carrière in elkaar. Zeker als volger in de dans. Ik ken zo een paar voorbeelden en vind dat dan altijd schrijnend. Het is nog geen miserie genoeg dat je leven op zijn kop staat in zo een situatie, dat er dan ook nog eens op de werkvloer een heel zwaar probleem zich voordoet. Daarom dat ik hou van gescheiden doelstellingen, waarbij het ene wel al eens het andere mag overlappen, maar niet waarbij er teveel belasting ligt op één persoon of één specifieke relatie. Of je nu een hobbyist bent, beginner, lang danst of professioneel in het milieu, Ik hoop dat wanneer je dit leest als danser daar rekening mee houdt! Wanneer leiders een nieuwe levensrelatie krijgen en het dansen met een vaste goede vriendin plotseling een probleem wordt dan krimpt mijn danshart. Wat een larie en apekool ! Nog erger vind ik het wanneer een nieuwe vriendin uitermate jaloers wordt op de nieuwe danswinst, namelijk die hot(te) hahaha dansleraar(es) en dansen met leerlingen, die er goed uit zien uit den boze wordt. Sommige leraren gaan dan echt op de toppen van hun tenen lopen…. tenminste voor enkele maanden, mogelijks enkele jaren, maar uiteindelijk stopt de levensrelatie, want je kan het warme bloed van een echte danser niet tegen houden. Vroeg of laat breekt de danser dan terug los om zich in volle vrijheid opnieuw te kunnen begeven op die ene plek dat hij of zij altijd zal blijven opzoeken en dat in het hart en ziel gegrift staat als het allerbelangrijkste: namelijk de dansvloer!

Michèle’s Blog – Aflevering 15 – Multi-Sensorisch Sporten

MICHÈLE’S BLOG

Danceorientation – #DO – Dans voor blinden en slechtzienden

www.danceorientation.eu

Ondertussen is het toch al een beetje bekend dat we de laatste jaren een nieuwe koers hebben genomen door onze inclusieve danslessen voor blinden en slechtzienden. Toen ik met salsalessen geven begon waren we met 28 salsaleraren in het Gentse. Nu is alles meer geklusterd en zoals ik ooit schreef, ook deels door mezelf. De voorbije 12 jaar veranderde het danslandschap in Gent grondig. Daar waar er vroeger geen norm en geen overkoepelende controle was, wordt er nu veel meer aandacht gegeven aan het beweeggebeuren op zich. De danssport op zich. Ik was één van de eerste salsascholen die streefde naar erkenningen, dossiers invulde, met diensten wenste samen te werken. Soms heb je de hulp nodig van overkoepelende instanties, ook al duurt het lang, om de boot plots te doen varen. Dus via de sportdienst van Gent leerde Manuel Delaere onze dansschool kennen en over hem schreef ik ook al vaak. Maar waar ik eigenlijk naar toe wil, is dat ik op een bepaald moment in de reguliere lessen een systeem bedacht, een methodologie om mensen de danspassen sneller onder de knie te laten krijgen. Ook al danste ik met onnoemelijk veel goede Cubaanse dansers, want het is van de groten dat ik het leerde (elke keer verwijs ik naar mijn salsavader Mario Charon Alvarez, uitgeroepen tot de eerste danser van de latijnsamerikaanse wereld). Ik ontdekte een repetitief kader waarbinnen al deze grote Cubaanse dansers werkten. Ik bundelde de knowhow van hen en creeërde een systeem dat toegankelijk werd voor sociale dansers.

Tropische noten

Want we moeten toegeven. We zijn niet met de muziek geboren zoals op de eilanden. We krijgen dat niet mee in onze opvoeding. Bij mijn introductie voor nieuwe leerlingen zeg ik altijd hetzelfde. In Cuba beginnen de boorlingen eerst de bewegen met hun heupen als ze geboren worden en dan pas laten ze een schreeuw. ….

Dus ik verfijnde en verfijnde de technieken en paste constant aan tot een transparant sluitende methodologie. En het werkte want voor Corona stonden onze lessen letterlijk stampevol en toen kwam dat G-salsa verhaal met Laure waar ik al eerder over sprak en op een dag, naast de G-salsa werking voor mensen met een mentale beperking kwam Manuel dus binnen gewandeld met zijn stok en zijn blinde geleide hond. Gebruikelijk gooide ik hem voor de leeuwen. Wou hij deel uitmaken van de gewone salsalessen, dan moest hij maar meedoen zoals al de rest. Geen bepampeling, geen extra “o ik zie een blinde, zoals o ik zie een puppy” maar gewoon meedoen. Het kon ook niet anders want als je met meer dan 40 dansers in één les staat dan moeten Laure en ik echt alles inzetten om het verteld te krijgen. Ik moet eerlijk zeggen, ik testte hem ook een beetje uit. Uiteraard hielden we elk ogenblik van de les, rekening met hem en volgden we nauwgezet zijn dansevolutie op. Eén van de grootste uitdagingen in het inclusief lesgeven is dat een blinde 3 keer zoveel meer aanwezig is als een ziende.

Het klinkt niet zo lief, maar dat is wel zo.

Een gemiddelde danser komt en gaat. Maar hij haakte dus niet af en soms was dat echt wel vervelend. Hoe verder hij geraakte in de oefeningen, hoe meer tijd ik er moest insteken om het uitgelegd te krijgen. Soms had ik daar echt geen zin in, want voor corona danste ik 6 avonden in de week, tot corona kwam en deze mottige ziekte een positieve keerzijde kreeg voor onze blindenwerking.

Ik kreeg plots meer tijd om mij te gaan toespitsen op dans voor blinden en slechtzienden. En dat mag ook wel eens. Uit iets negatiefs iets positiefs laten ontstaan.

Vandaag 29/01/2022 mag ik stellen dat er voor mij geen weg terug is.

Sinds dien is er een immense evolutie in ons dansaanbod voor blinden.

Gisteren 14/02 was een zeer moeilijke dag. In Brussel had ik maar liefst 4 blinden en 3 zienden. Allemaal van een ander niveau en allemaal met een andere achtergrond.

De jonge blinden houden ervan om vaak te gaan werken met “tasten” en “voelen”, terwijl bv. mijn blinde leerlingen in Gent dat helemaal niet graag doen.

Ik had niet begrepen dat Sabine wilde voelen, dus ik begon in het half frans, half nederlands de lessen te beschrijven. Daarvoor gebruik ik recentelijk tafels om de juiste orientatie aan te geven.

Linkerschouder aan de kant van de tafel, beide schouders horizontaal op de tafel, rechter voet voor gelijk met de tafel… het is wel handig als je geen barre hebt. Maar het was zweten…..

Op het einde van de les was ik compleet uitgeput. Maar ze konden de figuur en dat was het allerbelangrijkste.

Snel schreef ik deze morgen de les nog eventjes uit. Het kan opnieuw beter, het moet worden verfijnd, maar daarmee kunnen ze thuis oefenen.

Een voorbeeld maar dan in het Frans,

Towel.

Homme:

Horizontal sur la table: Gauche derrière – droite cross devant (pieds droite devant pied gauche)

Ouverture 90 degrees devant la table (deux pieds horizontal 30 cm entre les deux)

3 fois Pas Atras – droite – gauche – droite

(repetitive)

Retourner au position 0 par gauche derniere (epoule droite horizontal sur la table) et droite cross

Reouvrir 90 degrees devant la table (deux pieds horizontal 30 cm entre les deux)

Droite en arrière de nouveau tourner 90 degrees mais maintenant epoule gauche horizontal au table

Gauche a coté du droite mais 30 cm entre les deux pas

Fermer par mettre droite juste tout prets de gauche

Femme:

Horizontal sur la table: droite derrièrre – gauche rester sur place mais lever – puis tourner 90 degrees en face de la table – 2 pieds l’un a coté de l’autre (30 cm entre les deux)

3 fois Pas Atras commencer par gauche – droite – gauche

(repetitive)

Retourner au position 0 par droite derniere (epoule gauche horizontal sur la table) – puis tourner 90 degrees en face de la table – 2 pieds l’un a coté de l’autre (30 cm entre les deux)

Gauche en arrière de nouveau tourner 90 degrees mais maintenant epoule droite horizontal au table

Droite cross devant (pas trop grand)

Mettre gauche tout prets de droite

En total 4 fois 8 temps (4 fois 123 – 567)

Un total de 32 pas

30.000 blinden en slechtzienden in Vlaanderen

30.000 blinden in Vlaanderen alleen, wat met België? Europa? de wereld?

Wat met al die mensen die fysiek in staat zijn om te kunnen dansen, maar het aanbod is er niet!

Erik Dieltjens kwam in juli 2021, en aan hem heb ik al even veel. Zijn input is het zichtbaarst van allemaal. Zijn inlevingsvermogen in de ziende wereld is permanent aanwezig. Ik moet Erik ook het minst uitleg geven over waarom dit of dat. Zijn aanwezigheid is ontspannend en bewees dat het kon.

Ondertussen zijn we met 11 blinden in de school. Vier met Retinitis Pigmentosa, twee  met Glaucoom en drie blind bij geboorte, één door diabetis en één slechtziende. Elke keer is het anders. Toch krijgen we het op één of andere manier uitgelegd. De passen worden gevolgd, het dansen is een plezier. Maar dus gisteren moeilijk, en ik had geen medelijden maar ik had wel een soort medeleven, een respect voor de durvers onder hen, die zich open stellen voor mijn danslessen en de kwetsbaarheid die daarmee gepaard gaat proberen achter wege te laten. Ik spreek wel van proberen. Want het moet zeer moeilijk zijn om je te laten leidden door zienden die het uiterste van je vragen, waardoor je constant geconfronteerd bent met je beperking.

We staan nog maar aan het begin, maar we zijn constant aan het evolueren. Erik troostte me deze middag door te zeggen dat ik een pionier was, het gaf me een zalig gevoel, eventjes later kreeg ik opnieuw een berichtje waarop hij voorstelde om de les mee te komen volgen in Brussel, zodat hij als ventilator kan fungeren tussen de nieuwkes en mezelf als leerkracht. Ik vond het geweldig, en dat is de reden waarom ik het zo graag doe en waarom het allemaal zo heel snel gaat. Het enthousiasme bij blinden over onze lessen is heel groot en ik kan de vele input niet op tijd verwerkt krijgen. Er is een massa aan informatie die mij wordt aangereikt vanuit verschillende zichtbare standpunten van de blinden. Het is nog maar het begin.

Voor eerst en in de toekomst lanceer ik echter deze heel belangrijke term dat ik interpreteerde na mijn gesprekken met Piet De Vos;

Ik richt mij daarvoor specifiek naar de sportwereld!

De tijd is aangebroken om te gaan denken aan “Multisensorisch Sporten”

Ik lanceer dit gegeven op onze site en hoop dat vakmensen het oprapen om er zo snel mogelijk mee aan de slag te gaan en bij deze doe ik dus een oproep:

Sportwereld we hebben een onnoemelijk belangrijke taak hieromtrent;

  1. Ontwikkeling
  2. Spreiding
  3. Implementatie
  4. Aanvaarding
  5. Gelijkwaardigheid
  6. Overstijgend

Meer dan dat, wordt onze gezamenlijke taak.

Met deze is het wel de bedoeling van het beschrijvende dan eerder op de site van #do te gaan plaatsen, maar daarnaast ook ruimte te gaan creëeren voor echt broodnodig onderzoek naar sporten voor blinden binnen een Multisensorisch verhaal.

Ik ben uitgenodigd in Brussel Ha.Vi 2 Bruxelles om eens een kijkje te gaan nemen hoe ze het in de torfbal besporten. De opstelling lijkt mij heel goed doordacht waarbij tast en hoor ook als belangrijkste zintuigelijk werkmiddel aanwezig is. Torfbal oogt intensief en is bij deze een heerlijke fysieke uitlaatklep.

Van onze kant uit willen we nadenken over multisensorisch dansen. Dagelijks testen we uit en elke keer komen we met een nieuw dilemma maar ook met een nieuwe oplossing. Het volledige proces is zalig. Selena onze stagair zei; je werk is baanbrekend en ik schrijf het op, omdat we met zijn allen willen dat het gezien wordt. Dat het wordt gevat hoe we de toekomst mooier kunnen maken voor blinden en slechtzienden binnen hun sportieve uitlaatkleppen.

Ik informeerde mij op de faculteit beweeg en sportwetenschappen in Gent, er is nog 0 onderzoek gedaan binnen onze regio over deze groeiende nood. Wanneer je er google op naslaat en het één en ander tracht uit te zoeken, is de informatie pover. Bij sommige artikelen kunnen we ons wel het één en ander voorstellen, maar in praktijk is het ronduit rampzalig.

Daarnaast komt nog eens het feit dat je niet zomaar kan zeggen van allé we gaan nu beginnen les geven aan blinden of slechtzienden. Er moet body zijn, een draagvlak, een methodologie die ze kunnen begrijpen en deze oefening is er namelijk één van jaren, misschien wel decennia ….

Maar dat weerhoud ons niet van gestadig verder te doen en ik eindig steeds met dezelfde noot. Alles overgieten met heel veel plezier en fun zorgt ervoor dat we de tijd van ons leven beleven.

Ik hoop van harte dat de jury van de Gentse Sportawards zich ter dege beseffen wat speelt, ik hoop dat we aandacht krijgen voor deze fantastische en mooie uitdaging.

Dus wie op ons wil stemmen kan dat via deze link:

https://stad.gent/nl/sport/nieuws-evenementen/breng-je-stem-uit-voor-de-trofeeen-sportverdienste-op-de-sportawards

Alvast maakt het mij gelukkig en ik weet dat ik een weg ben ingeslaan waar ik in ga doorlopen en niet meer zal van afwijken.

Ik wens elke blinde, elke slechtziende, heel veel dansplezier!

Michèle’s Blog – Aflevering 14 – G-Salsa deel 3

MICHÈLE’S BLOG

G-Salsa

Deel 3 Laure en het G-Salsa showteam

Er is geen één showbeest zo flamboyant als ons Kay. Kay Motet neemt haar vriendinnen mee op salsa sleeptouw. De meisjes gaan voluit in hun dansgevoelens. Ik zou eens moeten vragen hoe lang ze nu al komen, maar ik denk dat het toch al enkele jaren is.

Dus Laure wou salsa lessen geven aan mensen met mentale beperking en ik vond dat reuze. Natuurlijk als je met zo een showbeest zit als Kay, dan kan je niet anders dan mee te gaan in haar flow.

De beste dingen ontstaan gewoon vanuit een gevolg van. Dus ons Kay, die heel goed kan zingen en performen en al een heel palmares aan optredens had gedaan diende natuurlijk ook bij ons in de schijnwerpers te komen.

Het idee ontstond om ons eigen G-Salsa Showteam op te richtten.

En tot mijn verbazing…. hahahaha…. is het het langste showteam groepje ooit.

In tegenstelling tot de vorige showteams, komen de G-Salsa meisjes om verschillende redenen samen om te dansen.

Maar ondertussen zijn we ook een hechte groep geworden. Deze zomer kwamen we samen in Oostende. We hadden het heerlijk. Bianca, de mama van Lynn nam de meisjes mee op een wandeling aan de dijk en een drankje terwijl ik naar mijn manicure ging in Oostende. Even wat reclame: ben je op zoek naar een schitterende kapster/nagelstyliste, 1 adres in Oostende:

Sarah Leona

Sarah danst al jaren bij Etage Tropical en is een echte sjoe, maar het allerbelangrijkste ze is een geweldige kapster.

Daarna kwamen we terug samen met de meisjes en Laure was ondertussen met Rik meegereden en het feest kon echt los barsten.

Sport aan Zee

Na de salsa workshop van “Sport aan Zee”, waar we jaarlijks aan deelnemen, konden we genieten van een prachtig optreden van de meisjes. Het licht van de ondergaande zon scheen op het water en de bootjes. Het was een prachtige avond.

Gebruikelijk staan we nu al 4 jaar voor Sport aan Zee op het strand van Oostende. Elke woensdag vind je ons in juli en augustus op onze vertrouwde dansplek.

Vol au Vent met frietjes

Op 9 maart 2019 organiseerden we Vol au Vent met frietjes avond. De meisjes schelden toen de pattatjes en Laure bestelde overheerlijke vol au vent bij een klassieke slager in Gent. Zelf stond ik met veel plezier die avond achter de frietpot om iedereen te kunnen bedienen. Het jammerlijke is dat we toen centjes ophaalden voor mooie showkledij voor de meisjes, en toen kwam corona

Corona

Tot nu toe hebben we nog steeds de centjes zitten en hebben we nog geen mogelijkheid gehad om nieuwe kledij te gaan kopen. Deze winter ondernam Laure een poging maar dan plots veranderde opnieuw het volledige protocol in november. Dus opnieuw geen voorstelling van hun nieuwe show. We hopen dat we echter van de partij kunnen zijn deze zomer en vermoedelijk met wat meer.

Want ons showteam in Gent breidde uit van 3 naar 6 deelnemers, en in Brussel geef ik les op maandag aan Ahmed(je) die gewoon een heerlijk ventje is.

Noteer alvast in de agenda :

Sportkriebels Brussel op zondag 8 mei 2022

Laure zou mijn partner niet zijn, moest ze niet constant willen bijscholen en dingen aanpakken. Corona was een ware domper op de danswereld maar het belette ons niet om verder te doen.

Doven en slechthorenden

Terwijl ik me volle bak focuste op dans voor mensen met een visuele beperking, ging Laure aan de slag met een heel belangrijke taal voor doven en slechthorenden. Ze volgde een twee jaar durende cursus op avondschool gebarentaal, waarvan we het filmpje posten op de website. Ik ben reuze trots dat ze dit deed en doet. We blijven doorgaan en ons alsmaar meer inleven in de wereld van mensen met een beperking. Geef toe het filmpje ziet er geweldig uit!

Vanaf heden is er dus ook een mogelijkheid voor doven en slechthorenden om een workshop “Salsa” te volgen in onze school. We komen graag tot bij om het even welke organisatie of nodigen jullie graag uit in onze dansstudio op de Port Arthurlaan te Gent.

Blinden en slechtzienden

Over blinden en slechtzienden vertel ik jullie in mijn volgende artikel. Dat is een recent maar heel lang verhaal.

Michèle’s Blog – Aflevering 13 – G-Salsa deel 2

MICHÈLE’S BLOG

G-Salsa

Deel 2 Laure

Tijdens die jaren leerde Laure vooral dansen als leider. Dus naast de gebruikelijke volger assistentie werd het heel interessant voor haar om ook de leiderspassen onder de knie te krijgen. Sommige mensen kiezen ervoor om te filmen na de les, anderen om wat ze leerden op te schrijven. Laure koos ervoor om steeds opnieuw en opnieuw de oefeningen te doen. Tot wanneer ze ze kon en kan.

In het begin zijn mensen soms onzeker. Ze denken : ik ga dat nooit kunnen. Maar binnen een repetitief kader is het verbazingwekkend hoe op een bepaald moment de blokjes ineen vallen en hoe de samenhang en het dansspel zichtbaar wordt.

Blinden en slechtzienden

Over die zichtbaarheid hebben we een veel uitgebreider verhaal. Een dansverhaal voor blinden en slechtzienden.

Maar eerst over de G-salsameisjes.

In augustus 2018 werd ik gevraagd voor de televisie zender vier. Nu is alles van VTM maar toen was dat vier.

Kamping Karen en James (Karen Dame en James Cooke) presenteerde een programma waar mensen met allerlei beperkingen aan bod kwamen. En voor de doven en slechthorenden had de productie het idee geopteerd om een salsa initiatie te organiseren met Etage Tropical in het prachtige café local in Antwerpen.

www.cafelocal.be

De uitzending kwam in oktober van dat zelfde jaar.

Laure assisteerde nog steeds gebruikelijk in de lessen. Ik had toen nog niet de link gelegd met G-salsa, een G-werking en Laure. Toen ze het programma zag op de televisie kwam ze met haar idee tot bij mij. Het is te zeggen. Laure sprak me er niet expliciet over aan, maar begon het onderwerp aan te snijden op een manier die ik ondertussen van haar ken. Als ze met een idee zit of een mening over iets heeft dat nieuw is dan brengt ze dat altijd subtiel aan. Alhoewel nu is dat soms verandert.

Zo moeten we bv. jaarlijks een vergadering houden over onze G-werking. Als er zich problemen stellen, dingen moeten worden aangepast, benadrukt, anders moeten worden aangepakt dan praten we daar grondig in door. Zelf niet uit de sociale sector komende heb ik hier al het één en ander geleerd door haar professionele visie op G-werking in het algemeen. Maar toen liet ze het als het ware mij zeggen. Ze kijkt dan zo met een blik van zeg het maar…. dan heb jij het gezegd, dan is het eruit en dan kunnen we er werk van maken.

Dat jaar schreven we ons ook in voor de cursus “Gentse Trainer”. Het interessante van deze cursus is dat je dingen leert vanuit verschillende sporttakken, en dat er heel wat mensen met ervaring komen praten. Je bent verplicht om telkens aanwezig te zijn of je krijgt je brevet niet. Dus nu ook, mocht ik op haar aanwezigheid rekenen en werden we erkende Gentse trainers.

Corona

Corona heeft vorig jaar immense schade toegebracht aan onze sector. In 2020 dachten we nog allemaal te overleven, maar 2021 werd een ware nachtmerrie. Het constant aanpassen, veranderen, opnieuw aanpassen, verleggen, uitstellen, opnieuw laten doorgaan is administratief zeer zwaar. Ook logistiek gezien is het een dure grap. Bar aan, bar opnieuw uit. Zaal open, zaal toe, opnieuw opkuisen, etc… het is beter als een zaak permanent in routine is. Maar menselijk is het nog veel lastiger. Gaan we les kunnen geven, mogen we dansen? Wel, niet, zus, zo.

Het is een zeer lastige. Het klinkt echter nu misschien raar, maar in de danswereld is dat schering en inslag. De ene maand gaat het er zo aan toe en de andere maand kan het plotseling al weer helemaal anders zijn.

Daarbij hoort steeds de financiële oefening die moet worden gemaakt voor het openhouden van een dansschool. Niet dat we klagen, maar het is net zoals in vele andere sectoren knutselen en uitzoeken. Laure die van standvastigheid houdt heeft het daar soms wel moeilijk mee. Ik stap in de auto, ze stapt mee, ik herschakel, ze verpinkt, kijkt me aan, zoekt mijn kordaatheid en dan pas is ze opgelucht en blijft ze op haar gemak zitten. Het is een permanent vertrouwen. Eén die gebaseerd is op jaren lang samen dansen. Als ze dan een bedenking heeft knabbelt ze er thuis over door … laat het rusten, is misschien al eens boos over iets, laat het opnieuw rusten. Het geeft mij telkens de tijd om mijn standpunt te tonen. In tegenstelling tot velen heeft ze geduld. Een heel belangrijke eigenschap als je dansleraar bent.

Neem nu los daarvan de feestjes van november en december. Ik weet dat ik mensen heb ontgoocheld door Nieuwjaaravond niet te laten doorgaan. In eerste plaats waren er mensen kwaad op mij, heel kort daarna was dat opnieuw over, omdat feesten op Nieuwjaar niet meer kon zoals het hoort te zijn op Nieuwjaaravond, en dat door de nog maar eens veranderende maatregelen.

Ondertussen kan Laure het prima alleen. Als ik er niet ben en zij is er dan slaap ik op mijn twee oren. Als Ellen er dan ook nog eens is dan is het feest. Ik heb dat enkel met hen en ook met Jeannine uiteraard. Maar natuurlijk krijg je als danser onze beste kant te zien als we het samen doen.

Partnerwork

Danspartners zijn in professioneel beroep, het is niet iedereen gegeven. Zeker niet als de verhouding leider volger – één wordt van leider leider en dan weer leider volger of dan leider met nieuwe volger.

Maar sommigen blinken er nog steeds waanzinnig goed in uit.

Opnieuw verwijs ik naar mijn eeuwige voorbeelden Mario Charon Alvarez en Madeline Rodriguez, maar tegenwoordig doen Wilmer en Maria het grandioos. Voor bachata denk ik dan aan Ataca et Alemana of Daniel en Desirée of in de kizomba uiteraard Frans en Sarah.

Je zou denken, het verloopt allemaal vlekkeloos!

Het zou een understatement zijn om te zeggen dat dat Niet zo is! Het is inderdaad zo. 90% van de tijd verloopt het vlekkeloos.

Ik pronk wel eens met het feit dat op de 12 jaar dat ik salsales geef in hoofdberoep ik maar 1 keer afwezig was, 4 februari 2017 stierf mijn Billy, mijn bijna zeventien jarig hondje. Het was op een zondagmiddag en we waren thuis. De zon scheen door de ruiten en de dierenarts liet hem inslapen. Hij legde zijn pootje op mijn arm en ging. Ziek van verdriet kon ik enkele dagen niet uit bed.

Die zondag was de enige keer dat ik een les niet kon laten doorgaan. Nu bijna 5 jaar later weet ik als Laure er is dat alles vlekkeloos verloopt. Dus als je spreekt van 90% dan is dat effectief 90%. Het werd ons handelsmerk voor Cubaanse salsalessen. Want in tegenstelling tot andere leraren is onze aanwezigheid gebaseerd op routine en draagkracht en er gewoon zijn voor de mensen.

Dus ja fier laat ik weten dat het behoorlijk vlekkeloos verloopt en dat is enkel en alleen omdat we de lat hoog leggen voor onszelf, maar bovenal omdat we geroutineerd elkaar kennen.

Draait het of keert het, we hebben allemaal wel eens een offdag. Wanneer dat gebeurt weet ik hoe met Laure haar slecht humeur om te gaan. Maar omgekeerd is dat al even hard aanwezig. Rik zal altijd partij trekken voor Laure achter de schermen. Ik zei hem eens ik weet waarom je dat doet! Hij vroeg waarom? Ik antwoordde: omdat jij beter als geen ander weet hoe het is om met me samen te werken. Hij lachte. Ja ik kan mij inleven in haar zei hij. Als ik al eens boos ben op Rik, neigt Laure dan automatisch omgekeerd ook naar hem. Het is leuk om te zien. Hahahaha. Ik vind het onroerend en ben er dankbaar voor.

In de volksmond zeggen ze : zorg dragen voor elkaar. Ik denk dat we dat met ons kliekje doen. We dragen zorg voor elkaar en het voelt heel fijn.

G-Salsa deel 3 volgende blog