Auteur: michele

MICHÈLE’S BLOG

Salsadansen is altijd magisch!

Iedereen heeft wel iets te zeggen over het salsadansen. Hoe het moet! Wat het mooist is! Wie het het best kan! Voor de ene is het vooral veel plezier maken, voor de andere een heel serieuze zaak van zien en gezien worden. Als salsalerares heb ook ik uiteraard een uitgesproken mening.

Altijd een connectie

Wanneer ik terug denk aan mijn danservaringen in Cuba, hadden alle dansers waarmee ik danste één ding gemeen. Het ging steeds over die connectie met die ander. Ik voeg mij hier graag aan toe. Wat voor zin heeft het als iemand daar de ene shine na de andere uitvoert, terwijl de danspartner niet weet wat te doen. Ja, de ene danst al beter dan de andere. Maar als je alleen danst, dan dans je alleen, en dan heeft geen enkele koppeldans zin. Want salsa is en blijft een connectiedans. Een samenspel tussen twee personen. Een moment in de tijd waarbij de tijd wordt gespendeerd in elkaars aanwezigheid en energieveld. In dit alles speelt de leider een primordiale rol. Als leider dien je letterlijk de leiding te nemen over een gezellig samenspel.

In Cuba zag ik senioren dansen op leuke pleintjes met een live-orkestje. Vanuit hun cultureel erfgoed leven volgende termen: samenspel, een gezellige namiddag, meegaan met de muziek, inleven met de danspartner, technisch nadenken, beheerst genieten. De relatie mannen als leiders en vrouwen als volgers vind je vaak terug bij oudere danskoppels. Ze voelen niet meer de behoefte om te showen of om te imponeren. Ze willen een leuk moment. Een leuk moment met die ander waarbij lichamen zoeken naar gelijke uitvoering zoals zwanen op een meer.

Het is een feit dat je met sommige dansers een betere connectie maakt als met andere. Ze noemen het de “dansklik”. Er is een dansklik of er is geen dansklik en dat is gestoeld op wat echt is. Je mag nog zo hard je best doen, met sommige dansers zal het altijd natuurlijker en intenser gaan als met anderen. Dat is in alle aspecten van het leven en dus ook met dans.

“Natuurlijkheid” is dan ook heel belangrijk als het gaat over wat klopt, wat goed aanvoeld en bijgevolg juist wordt uitgevoerd.

Natuurlijk

Dat moment is vaak gekoppeld aan het uitvoeren van danspasjes in combinatie met technische vaardigheden. Technische dansmoves waarover wordt nagedacht en een combinatie vormen van techniek en natuurlijkheid.

Clean

In alles staat voor mij de dansterm “Clean” centraal. Wat bedoel ik hiermee?

Wat heeft het voor zin als je als leider ingewikkelde figuren wil uitvoeren als de volger totaal niet begrijpt wat je doet. Wat heeft het voor zin als je als volger letterlijk volgzaam wordt in alles wat de leider oplegt zonder nadenken? Volgers dienen te volgen maar ook na te denken. Dansen kan dan ook niet voor mij zonder denkprikkels. En dus bedoel ik met het woord clean : afgewerkt, gekaderd, technisch netjes.

Er is een gezegde: “waar geen orde is, is geen bestaan”. Als we dat dan al eens toepassen op dans in het algemeen dan ben je verplicht ook in deze stelling mee te gaan en te refereren naar de vele danstechnieken die aan de basis liggen van prachtige schouwspelen. Uiteraard neemt klassiek ballet daar de eerste plaats in maar wat zo leuk is aan de salsa uit Cuba is dat het meeste is ontstaan vanuit die klassieke technieken en heel veel Cubanen dansen zowel klassiek als salsa. Het mooiste blijft toch de son. Een esthetisch verheven dans waar natuurlijk op een natuurlijke manier heel veel cleane danstechnieken zijn in verwerkt.

Gebruikelijk kan ik het niet laten een filmpje te posten van Mario Charon Alvarez:

Dromerig

Als volgende term hou ik van “dromerig” dansen.

Alsof je als het ware met die ander een beetje wordt opgelift en boven de grond gaat bewegen.

In dansfilms, tekenfilms, animatie heeft iedereen wel eens iemand zien dansen in de lucht.

Dat hoort zo ook volgens mij in het dansgebeuren met die ander. Eventjes vergeten wat er allemaal rondom gebeurd en eventjes alles loslaten en overgeven aan een vonkje magie.

Uiteraard is de disney dans van Belle en het beest, de referentie bij uitstek. Wat een absoluut romantisch en prachtig tekenmoment. Voor de gelegenheid laat ik jullie hier nog even genieten.

Zelf is dat dansmoment voor eeuwig in mijn ziel gekerfd, toen Rik me uitnodigde voor een onvergetelijke avond op Broadway New York, waar we Belle en het beest een hele avond in het “echt” konden ervaren.

Achteraf gingen we nagenieten in een prachtige Newyorkse bar waar we echte “martini’s” dronken tot s’ochtends en waar we babbelden en babbelden en babbelden, onszelf wereldburgers voelend. Twee jonge Belgen in een zo overweldigende stad als New York :

Warm

Een goede dans kan niet als het niet “warm” aanvoelt. Wanneer de hitte rondom slaat voel je je levend en gelukkig. Warm is een basis regel voor goed dansen. Alleen of in koppel, je krijgt het pas warm als je ten volle gaat, je volledige energie smijt in het moment. Warm in dans kan dan ook enkel door snelheid, intensiteit, kracht, veerkracht, flexibiliteit, beweeglijkheid. Cubaanse salsa is doordrengd met deze termen en wordt daarom zo graag gedaan door mensen met heel veel energie.

Wat natuurlijk geweldig is, is kunnen dansen op een hete zomerdag waar je volle bak gaat en waar het zweet je uitbreekt alsof je net een paard bent dat zich te pletter rent op de de renbaan. In mijn geval, ontstaat diezelfde warmte als ik in de brandende zon, gekaatst op de witte oppervlaktes van sneeuw en ijs, de ene piste na de andere piste afski. Je lichaam wordt zo warm dat je jezelf in een sauna waant, terwijl de frisse wind je gezicht bedwelmt met pareltjes vocht.

Een waar genot. 

MICHÈLE’S BLOG

Haio

Dag Haio,

Het is de eerste november en ik denk aan jou. Ik denk net zoals vele mensen vandaag aan al diegene die we verloren zijn. Met mijn 49 jaar kom ik tot het besef dat ik toch al heb moeten afscheid nemen van een paar mensen die heel dicht bij mijn hart lagen. Ik troost mij met het idee dat ze er nog zijn en ik baad mij in hun geborgenheid. Net zoals met jou! Uiteraard moest ik veel aan je denken de laatste tijd. Je weet hoe ik mij voel tegenover jou. Ik hoef niet eens moeite te doen om het je duidelijk te maken of te benadrukken. Je weet het gewoon. Ik vind het moeilijk dat je er niet meer bent. Ik treur om je afwezigheid. Niet direct bij een dagelijks contact maar ik treur omdat de wereld iemand kwijt is die echt wel een topper was. en ik wil herdenking door o.a. dit. Niet altijd maar af en toe als onderdeel van de dansschool en als onderdeel van mijn levenspad.

Ik kan je dan ook heel levendig voorstellen. Ik zie je binnenkomen, meestal gehaast, altijd te laat, met je koptelefoon op en je lippen getuit. Er is niemand die zo zijn lippen kan tuitten als jij. En als iets je aanstaat dan tuitten ze en blinken ze in volle glorie.

Twee weken geleden vond ik een filmpje van je terug op tiktok. Ik wou het Laure nog niet tonen. Heb er nog even over gezwegen. Maar bij deze. Was een lastige.

Je begrafenis was prachtig. Ik was zo reuzetrots op de stijl en elegantie waarmee Laure dat heeft aangepakt. Het moet gezegd, niets is zo bevredigend als je ziet hoe dezelfde waarden worden gedeeld en weergegeven in heel belangrijke momenten zoals je begrafenis. Wat ze deed was fantastisch. Ik kon en kan alleen maar weeral goedkeurend toekijken naar hoe alles mooi was.

De herinneringen zijn eindeloos. Ik zie je in alle vormen en op alle momenten en vooral je moest altijd lachen als ik zei: als ik tussen U en Laure moet kiezen dan kies ik Laure! Erg!

En hahaha. Dat vond je altijd grappig en dik ok. 13 jaar waren jullie samen. Ik was 7 jaar lang getuige van alles. Van jullie hele wezen, jullie zijn en jullie samen zijn. Ik ben zo blij voor jou dat je zoveel liefde hebt gekend. Ik ben zo blij voor Laure dat je haar zo graag zag. Ik was getuige van elke seconde. Weet je nog op de trap van La Croisette in Courchevel. Je deed me je hele relaas. En onlangs nog toen we gaan dansen zijn in de ingang, werkten we als partners voor het welzijn van Laure en het behoud van onze waarden en hoe we het leven zien. Onze waarden was thuiskomen. Ze zeggen liefde is een werkwoord hahaha! Jullie liefde werkte in al zijn volmaakte en onvolmaakte vormen. 

Je hield veel dingen voor je, je stortte niet zomaar alles uit en toch begreep ik je in alles. Ik kende je door en door. Je lichaam, je geur, je ogen wanneer je naar me keek, de ene keer als we dansten, de andere keer als ik je dansles gaf of de onnoemelijke vele keren doorgegeven via mijn dans met Laure. Ik wist wanneer jullie een actief weekend hadden gehad of lekker hadden geluierd in de zetel. Alles kwam altijd door via mijn dans met haar. Je was er altijd en ik wil dan ook Joost bedanken. Op de begrafenis zei hij: Jij ook Michèle innige deelneming. Dat deed me veel en ik was onder de indruk dat Joost dat allemaal gevat had.

Dit gezegd zijnde Laure weet alles. Laure is zo sterk. Laure haar radar staat nog altijd even scherp. Ze voelt dingen zoals geen ander en leeft naar deze regel. Nu ook in je gemis. Ik moet hier niet verder over doorgaan want dat is tussen jullie maar in al haar emoties vind ik haar zo geweldig. Drama is ook niet haar ding. Gewoon ondergaan, doorgaan, er onder door gaan en verder gaan met elke keer het hart op de juiste plek. 

Isabelle (La Cocinelle) zei : zolang je de naam van iemand zegt dan leeft die verder, en jullie hebben een figuur : Haio en Haio Complicado!

Ja, dat hebben we voor eeuwig vastgelegd. We gaan deze figuren doorgeven en doorgeven tot iedereen in de salsa ze dansen.

Deze tekst is ter inleiding van je foto’s. Ik wil jouw foto’s op onze website, ik wil dat je erbij blijft.

Ik zal aan je denken tot het einde van mijn eigen leven.

Voor altijd heel veel liefs

Michèle